این رزین از ترکیب اسیدهای آلی دو عاملی با الکل های چند عاملی به دست می آید، و دارای بوی زننده و رنگ تیره مایل به سبز میباشد، این رزین توسط شتابگرهاو خشک کننده های مخصوص پخت میشود و به حالت جامد تبدیل میشود ،و در طی این مرحله درصدی از حجم خود را از
دست میدهد و به همین علت پلی استر ها بیشتر در ساخت قطعات فایبر گلاس کاریرد دارد,چون به راحتی از قالب جدا میشوند.
متداول ترین رزین مصرفی،رزین غیر اشباع است.
-به هنگام سفت شدن پلی استر، مولکول ها به هم نزدیک شده و مقداری از محلول نیز تبخیر می گردد. در نتیجه، حجم پلی استر بعد از بستن اندکی کاهش می یابد.
– پلی استر سخت شده را دیگر نمی توان به حالت مایع برگرداند (thermosetting plastic)
– مناسب ترین درجه برای کار با پلی استر، حرارت بیست درجه می باشد.
– پلی استر مایع، بوی زننده ای دارد و اگر روزانه مقدار پنج کیلوگرم از آن مصرف شود بی ضرر است، ولی بیش تر از این مقدار را باید در اتاقی که تهویه می شود انجام داد.
